Web3 girişiminin "ön dükkan arka fabrika" modeli: Uyumluluk mu yoksa risk mi?

Son yıllarda, Web3 girişim çevresinde "ön mağaza, arka fabrika" olarak adlandırılan bir model geniş bir ilgi uyandırdı. Bu model genellikle Hong Kong'da proje veya şirket kurmayı, yurtdışı sermaye ve düzenlemelere hitap etmeyi, Shenzhen'de ise güçlü teknik Ar-Ge kapasitesinden ve daha düşük maliyetlerden yararlanarak geliştirme ve bazı operasyon aşamalarını organize etmeyi ifade eder. Ancak, bu model gerçekten uyumlu mu? Bu soruyu derinlemesine incelememiz gerekiyor.

"Ön Dükkan Arka Fabrika" Modelinin Varoluş Nedeni

Bu modelin ortaya çıkması esasen aşağıdaki birkaç faktöre dayanmaktadır:

1. Regülasyonun odak noktası yalnızca projenin doğrudan yerel kullanıcılara hizmet verip vermediği değil, aynı zamanda projenin gerçek işletimi, temel karar alma süreçleri ve finansal yönetim yeridir.

2. Proje tarafı, yurtdışında hukuki bir varlık kaydederek ve teknik yöntemler aracılığıyla hizmetin hedefinin yurtdışı kullanıcılarıyla sınırlı olmasını sağlayarak, görünüşte Çin'in düzenleyici politikalarından kaçınmıştır.

3. Shenzhen, teknolojik Ar-Ge üssü olarak maliyet, verimlilik ve teknolojik avantajlara sahip olup, büyük bir Web3 yetenek havuzuna sahiptir.

4. Temel geliştirmeyi Shenzhen'e dış kaynak olarak vermek, geleneksel internet endüstrisindeki "yurt dışı şirket + yurt içi dış kaynak geliştirme" modeline benzer.

Potansiyel Zorluklar ve Riskler

"Ön Dükkan Arka Fabrika" modeli, yurtiçi ve yurtdışı işlerin net bir şekilde ayrılmasını sağlamış gibi görünse de, hala birçok potansiyel risk bulunmaktadır:

1. Web3 projelerinin teknik geliştirme, ürün iterasyonu ve iş operasyonları yüksek derecede iç içe geçmiş durumdadır, yerel teknik ekiplerin hassas iş süreçlerine müdahale etmesi kaçınılmaz olabilir.

2. Regülatörler, projenin gerçek kontrol zincirine, ana işletme haklarına, fon akış karar verme haklarına ve kullanıcı veri yönetim haklarına dikkat edecektir.

3. Eğer projenin günlük işletme yönetimi, ana karar verme ve fon işlemleri hala yurtiçinde yoğunlaşıyorsa, Hong Kong'da kayıtlı olsa bile, dolaylı olarak yasa dışı finansal hizmetler sunduğu kabul edilebilir.

4. Bazı işletme faaliyetlerini yerli ekiplere dış kaynak olarak vermek, temel işletme zincirini net bir şekilde ayıramama olarak görülebilir.

5. Teknik ekip, ürün mantık tasarımına derinlemesine katılım gösterir, bu da yerel ekip ile finansal hizmetler arasındaki sınırları bulanıklaştırabilir.

Riskleri Azaltma Önerileri

Hukuki riskleri azaltmak için, Web3 girişim ekipleri "ön mağaza arka fabrika" modelini benimserken aşağıdaki noktalara dikkat etmelidir:

1. Yurt içi ve yurt dışındaki ana kontrol zincirlerini tamamen kesmek, kritik işlevlerin yurt dışı kayıtlı varlıklar tarafından bağımsız olarak yerine getirileceğini sağlamak.

2. Teknik araştırma ve geliştirme ile ürün işletim işlevlerinin karıştırılmasından kaçının, teknik ekibin çalışma alanını net bir şekilde tanımlayın.

3. Sözleşmeler, personel yapısı ve fon akış zinciri üzerinde net bir ayrıştırma mekanizması oluşturarak, açık bir hukuki ve Uyumluluk güvenlik duvarı kurun.

4. Her yargı yetkisi için uyumluluk kaydı yapmak, ilgili lisansları almak ve finansal hizmetlerin uyumlu bir çerçeve içinde çalışmasını sağlamak için önceden hazırlık yapın.

Sonuç

"Ön mağaza arka fabrika" modeli mevcut bir seçenek olarak değerlendirilebilir, ancak uzun vadede en iyi çözüm değildir. Düzenlemelerin giderek sıkılaşmasıyla birlikte riskler de artacaktır. Çinli girişimcilere, gerçek anlamda "denizaşırı" modelini benimsemelerini, teknoloji geliştirme, şirket yönetimi ve finansal operasyonları yurtdışında gerçekleştirmelerini ve yurtdışı düzenleyici kurumların uyumluluk yönetimine tabi olmalarını öneririm. Bu, hem hukuki riskleri azaltabilir hem de projenin uzun vadeli gelişimi için daha sağlam bir temel oluşturabilir.