Web2.0 ve Web3.0'ın birleşimi: Siber güvenlik yeni zorluklarla karşı karşıya

Dijitalleşme dalgasının etkisiyle, Web2.0 ile Web3.0'ın birleşimi kaçınılmaz bir trend haline gelmiştir. Bu birleşim, yeni güvenlik tehditlerini beraberinde getirmiştir ve siber güvenlik stratejilerimizi yeniden gözden geçirmemiz gerekmektedir.

Web3.0'ın ortaya çıkışı, daha güvenli ve daha şeffaf bir internet inşa etme umudu olarak görülüyor ve merkezi Web2.0 sistemlerinde uzun süredir var olan gizlilik ve veri kontrolü sorunlarını çözmeyi amaçlıyor. Ancak, Web3.0'ın gelişimiyle birlikte, Web2.0 ağıyla etkileşim biçimi sıklıkla riskler barındırıyor; bu risklerin iç içe geçmişliği, yeni tür ağ güvenliği tehditleri için bir zemin sağlıyor. Bu potansiyel sorunlar kontrol altına alınmazsa, Web3.0'ın sunduğu güvenliği zayıflatabilir.

Birçok teknoloji meraklısı Web3.0'ı aktif bir şekilde benimsemesine rağmen, Web2.0'dan Web3.0'a geçiş sorunsuz olmamıştır. Bu süreçte, yeni ortaya çıkan güvenlik açıkları kolayca hackerlar ve kimlik avcıları tarafından kullanılabilir. Bu nedenle, daha güvenli bir dijital ekosistem inşa etmek için Web3.0 öncelikle Web2.0'dan kalan zayıf noktaları önemsemeli ve çözmelidir.

Web2.0 ile Web3.0 Kesişimindeki Anahtar Açıklar

Web2.0 ve Web3.0, internet veri işleme yöntemlerinin iki tamamen farklı temsilidir. Web2.0, merkezi sunuculara ve veri toplama modellerine dayanarak, gücü birkaç büyük şirketin elinde toplar. Web3.0 ise blockchain'in dağınık defter teknolojisi aracılığıyla, veri mülkiyetini kullanıcılara geri vererek kontrolün merkezsizleşmesini sağlar.

Ancak bu iki sistem tamamen bağımsız değildir; birçok Web3.0 uygulaması hala alan adı, depolama ve API gibi Web2.0 altyapısına bağımlıdır. Bu bağımlılık, Web3.0'ın aynı zamanda Web2.0'ın merkeziyetçilik kusurlarını miras almasını sağlamaktadır. Örneğin, bulut hizmet sağlayıcıları kullanarak zincir dışı depolama yapan Web3.0 platformları, sunucu açıklarının saldırısına aynı şekilde maruz kalabilir. Aynı şekilde, Web2.0 arayüzlerine sahip Web3.0 platformları da kimlik avı saldırıları ve DNS saldırıları riski ile karşı karşıya kalabilir.

Phishing Saldırıları: Web2.0 Açıkları Web3.0 Ortamında

Siber av saldırıları, Web2.0 ortamında uzun süredir var olan bir tehdit olmuştur. Web3.0'da, saldırı yöntemleri de temelde benzerdir: Saldırganlar, yasal platformların arayüzlerini taklit ederek, kullanıcıları özel anahtarlarını ifşa etmeye veya kötü niyetli işlemleri imzalamaya zorlarlar.

Bu saldırılar, Web2.0'ın zayıflıklarını kullanarak sahte alan adları ve e-posta dolandırıcılığı ile kullanıcıları meşru bir merkeziyetsiz platform ile etkileşimde bulunduklarına inandırmaya çalışmaktadır. Örneğin, DeFi platformlarına yönelik oltalama saldırıları, kullanıcıları aldatmak için sahte Web2.0 siteleri kullanabilir ve bu şekilde onların Web3.0 cüzdanlarındaki fonları çalabilir. Bu nedenle, Web2.0 ve Web3.0'ın birleşimi, suçlulara geleneksel oltalama saldırılarını yeni teknolojilerle birleştirme fırsatı sunmakta ve merkeziyetsizliğin kendisinin tam koruma sağlayacağını düşünen kullanıcılar için ciddi bir tehdit oluşturmaktadır.

Web3.0'ın şeffaflık ve merkeziyetsiz güvenlik avantajları

Yukarıda belirtilen risklere rağmen, Web3.0 hâlâ merkeziyetsiz teknolojisi ve şeffaf çerçevesi aracılığıyla daha güvenli bir internet inşa etme umudu taşımaktadır. Web3.0'ın temel taşlarından biri olan blok zinciri, değiştirilemez bir defterdir ve değiştirilme direnci, geleneksel Web2.0 veritabanlarından çok daha fazladır. Aynı zamanda, akıllı sözleşmeler, saldırıya uğrayabilecek üçüncü taraf ihtiyacını ortadan kaldırırken, merkeziyetsiz kimlik çözümleri kullanıcıların kendi dijital kimliklerini kontrol etmelerini sağlayarak, oltalama saldırılarının riskini etkili bir şekilde azaltmaktadır.

Ayrıca, Web3.0'ın şeffaflığı, kullanıcıların işlemleri ve denetim sistemlerini gerçek zamanlı olarak doğrulamalarına olanak tanır, bu da Web2.0'ın şeffaf olmayan yapısında ulaşılması zor bir güvenlik ve hesap verebilirlik seviyesi sunar. Kontrolün birden çok düğüme dağıtılmasıyla, Web3.0 merkezi sistemlerde yaygın olan büyük ölçekli veri sızıntısı riskini azaltır.

Web3.0 uygulama sürecini hızlandırmak, siber güvenlik risklerini azaltmak

Web2.0 ile Web3.0 arasındaki örtüşmeden kaynaklanan yeni güvenlik risklerini azaltmak için, kapsamlı merkeziyetsiz sistemlerin uygulanmasını hızlandırmak gerekmektedir. Web3.0, Web2.0 altyapısına kısmen bağımlı kaldığı sürece, bu iki sistemin zayıflıklarını kullanan karma saldırılara maruz kalmaya devam edecektir.

Dağıtık sistemlerin güvenliği artırmadaki avantajları açıktır. Örneğin, DeFi alanında, kullanıcılar üçüncü taraf platformlara bağımlı kalmadan doğrudan işlem yapabilirler, bu da üçüncü taraf açıklarına yönelik saldırı riskini azaltır. Ayrıca, blok zinciri ağları üzerinde inşa edilen dağıtık uygulamalar (Dapp), kullanıcıların giriş yapmadan veya merkezi veri depolamaktan kaçınarak platformlarla güvenli bir şekilde etkileşimde bulunmalarına olanak tanır.

Ancak, Web3.0'ın tüm potansiyelini gerçekleştirmek için geliştiricilerin ve endüstri liderlerinin Web2.0'dan bağımsız çalışan merkeziyetsiz altyapılar inşa etmeye kendilerini adamaları gerekmektedir. Bu, merkeziyetsiz depolama çözümleri, kimlik protokolleri, yönetişim sistemleri gibi ilgili alanlara yatırım yapılması ve bunların inkübe edilmesi gerektiği anlamına gelmektedir; tüm bu çabalar, mevcut Web2.0'a bağımlılığın getirdiği içsel riskleri azaltmayı ve daha güvenli bir dijital ortam yaratmayı amaçlamaktadır.